Odczyn (pH) jest jednym z najważniejszych parametrów  decydujących o żyzności gleb i plonowaniu roślin. Klimat Polski i pokrywa glebowa sprzyjają procesowi wymywania wapnia i magnezu, skutkiem czego jest obniżanie odczynu czyli zakwaszenie gleb.
Obok naturalnych procesów niebagatelne znaczenie ma także zakwaszające działanie nawozów mineralnych, szczególnie saletry amonowej i nawozów siarczanowych.

Zakwaszenie gleb hamuje rozwój systemu korzeniowego roślin, przez co ogranicza pobieranie składników pokarmowych. Skutkiem tego jest słaby rozwój i plonowanie roślin, niska efektywność nawożenia oraz duże straty składników pokarmowych z nawozów.

Zakwaszenie jest obecnie w Polsce najważniejszym czynnikiem ograniczającym plonowanie roślin, ponieważ około 50% gleb charakteryzuje się odczynem kwaśnym lub bardzo kwaśnym (mapka).

Jedynym sposobem na podniesienie odczynu gleb jest wapnowanie. Tymczasem zużycie nawozów wapniowych jest w stosunku do potrzeb bardzo małe. W  ostatnich latach wynosi niespełna 40 kg CaO∙ha^-1∙rok^-1 i nie pokrywa  nawet ubytku wapnia wynoszonego z plonami roślin uprawnych.

Podaż różnorodnych środków wapnujących jest duża.  Dostępne są zarówno nawozy wapniowe pochodzące z produkcji podstawowej, jak i  różnego rodzaju produkty uboczne o właściwościach odkwaszających

Pierwszą zasadą dobrej praktyki  w nawożeniu jest zatem regulacja odczynu gleb wymagających wapnowania

Dobór nawozy wapniowego – link
Ocena potrzeb wapnowania – link

Wapnowanie ratunkiem dla gleb

Wapnowanie krok po kroku

Wapnowanie na ratunek środowisku